เพราะเหตุใดชาวญี่ปุ่นจึงสามารถก้าวพ้นวิกฤตนี้ไปได้อีก-เมื่อชาวแดนอาทิตย์อุทัย"ไม่เคยล้ม"

วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13:50:34 น
ต่อไปนี้เป็นบทความของศาสตราจารย์"โตชิโร ทามิโมโตะ แห่งสำนักงานวิทยาศาสตร์โลกและดาวเคราะห์ ประจำมหาวิทยาลัยโตเกียว ซึ่งได้แสดงทัศนะเกี่ยวกับเหตุการณ์แผ่นดินไหวและสึนามิถล่ม ด้วยบทความชื่อเรื่องว่า"why japan will prevail"โดยเนื้อหาพูดความอดทนของชาวญี่ปุ่นในยามวิกฤต การยอมรับทำตามมาตรการจำเป็นของรัฐ การไม่ถือโอกาสเก็งกำไรสินค้า และความเชื่อมั่นของประชาชนต่อรัฐบาล และการพลิกฟื้นปท.กลับมาอีกครั้ง เหมือนสงครามโลกครั้งที่ 2

...........................................

ในขณะที่ผมเขียนบทความนี้ กำลังเกิดอาฟเตอร์ช็อกอีกครั้ง มีแรงสั่นสะเทือน 6.2 ริกเตอร์ ใกล้ชายฝั่งอิบารากิ ห่างจากกรุงโตเกียวไปทางเหนือ 100 ไมล์ นี่เป็นครั้งที่สามที่ผมรู้สึกได้ในช่วงเช้านี้ ที่ออฟฟิศของผม บนตึกสูง 12 ชั้นในมหาวิทยาลัยโตเกียว

แต่ภายหลังเหตุการณ์แผ่นดินเขย่าไหวอย่างน่าตกใจราว2 นาที เมื่อวันศุกร์ ผมไม่รู้สึกว่านี่จะเป็นเรื่องใหญ่ ผมรู้ว่าผมจะสัมผัสกับอาฟเตอร์ช็อกอีกหลายครั้งในช่วงหลายเดือนข้างหน้า แต่แรงเขย่านี้จะเบากว่าแผ่นดินไหว 8.9 ริกเตอร์(9 ริกเตอร์ จากการวัดของสหรัฐ)

ข่าวสารทางอินเตอร์เนทเพิ่งรายงานเหตุการณ์ระเบิดครั้งใหม่ที่โรงงานเตาปฎิกรณ์นิวเคลียร์"ฟูกูชิมา ไดอิชิ"ครั้งนี้เกิดขึ้นในอาคารที่มีเตาปฏิกรณ์ที่สาม มันจะกลายเป็นเหมือนเหตุการณ์โรงงานเชอโนบิลระเบิดไหม ยังไงก็ตาม ผมคิดว่าไม่ เพราะทางการกำลังมุ่งที่จะสร้างความเย็นแก่เตาปฎิกรณ์ด้วยการฉีดน้ำทะเล พวกเขาทิ้งความคิดว่าเตาปฎิกรณ์เหล่านี้จะกลับมาใช้ได้อีก แต่ด้วยความพยายามที่ทุ่มเทของพวกเขา ทำไมเล่าเตาปฎิกรณ์เหล่านี้จะซ่อมแซมไม่ได้

นี่คือผู้คนที่อุทิศตนและกล้าหาญ ดวงตาของผมเบิกโพลงเมื่อผมอ่านเจอว่า คนงาน 6 คนบาดเจ็บขณะพยายามที่จะปล่อยสารไฮโดรเจนที่สะสมอยู่ในถังเก็บภายนอก

ตอนนี้ มีประชาชน 3 แสนคนถูกอพยพบนเกาะฮอนชู ส่วนใหญ่ต้องสูญเสียบ้านเรือนให้่กับพิษหายนะจากภัยสึนามิ จำนวนมากยังคงโดดเดี่ยวอยู่ตามหมู่บ้านต่าง ๆจากชายฝั่ง เมื่อดูโทรทัศน์ ภาพวีดีโอที่ถ่ายโดยเฮลิคอปเตอร์แสดงภาพให้เห็นข้อความ"500 Food"บนตึก ซึ่งหมายความว่า มีผู้อพยพ 500 คนบนตึกแห่งนั้น กำลังรอคอยอาหารอยู่

ผมเติบโตในประเทศนี้ แต่ผมยังคงทึ่งต่อความอดทนและความศิวิไลซ์ของประชาชนชาวญี่ปุ่น แต่ผมยังคงรู้ว่าพวกเขายังคงเจริญได้ต่อไป พวกเขาเชื่อว่ายังไงก็จะต้องมีอาหาร พวกเขาเชื่อมั่นรัฐบาล และรู้ว่าการแบ่งปันจะมาถึง พวกเขามีศรัทธา

บริษัทไฟฟ้ากรุงโตเกียวได้เริ่มปันการใช้ไฟฟ้าไปทั่วเมือง ห้าพื้นที่ของกรุงโตเกียวต่างได้รับการปันส่วนใช้ไฟฟ้ากัน 3 ชม.เพื่อรักษาระดับพลังงานไฟฟ้า การเดินทางเกิดปัญหาเมื่อรถไฟในเมืองและนอกต้องวิ่งอย่างไม่เหมือนเดิม และต้องลดเที่ยววิ่งลง บางแห่งอาจจะมีคนไม่พอใจเกี่ยวกับการบังคับใช้มาตรการดับไฟอย่างฉับพลัน แต่ผู้คนส่วนใหญ่ก็ยังนิ่งสงบ คนส่วนใหญ่สามารถยอมรับการอธิบายของรัฐบาลได้ว่า พวกเขาควรยอมรับการถูกดับไฟ ดีกว่าจะต้องเผชิญกับเหตุการณ์ลิฟท์ดับ หรือติดอยู่ในรถไฟใต้ดินอย่างไม่มีกำหนด คนส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเห็นด้วยและเต็มใจจะแบกรับภาระนี้ พวกเขาเชื่อมั่นว่า นี่คือสิ่งที่ดีที่สุด

พร้อมกับการถูกดับไฟ รัฐบาลกำลังเตือนว่า คุณภาพของน้ำมีผลกระทบชั่วคราว ส่วนผมซึ่งถูกกระตุ้นจากภรรยา ทำให้ตัวเองต้องไปร้านสะดวกซื้อใกล้ ๆ แต่ก็พบกับหิ้งวางสินค้าที่ว่างเปล่า และมีขวดน้ำเหลือเพียง 10 ขวด ผมทึ่งที่เจ้าของร้านยังคงขายของในราคาเดิม หรือ 1 ดอลลาร์ต่อขวด และเพราะผมคิดว่าผมจะต้องจ่ายเพิ่มเป็นสองเท่า ก็เลยคิดว่าจะซื้อทั้งหมด 10 ขวด แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจจะซื้อแค่ 5 ขวดเท่านั้น เพราะผมรู้ว่าคนอื่นก็ต้องการน้ำดื่มเหมือนกัน ผมยังคงเชื่อมั่นว่า หากผมไม่มีน้ำดื่มใช้ น้ำสะอาดก็ยังคงมีสำหรับผม หรือแม้แต่บางทีเพื่อนบ้านของผมก็อาจแบ่งปันให้ และไม่ใช่รัฐบาล ผมก็ยังอยู่ได้ ผมแค่เชื่อมั่นว่าผมจะเป็นเช่นนั้นจริง ๆ

นายกรัฐมนตรีนาโอโตะ คัง บอกว่า นี่เป็นวิกฤตเลวร้ายที่สุดตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง แต่ประเทศนี้ได้สร้างเศรษฐกิจที่ใหญ่อันดับสองของโลกมาแล้ว ด้วยระยะเวลาเพียง 40 ปี เราเริ่มจากเถ้าถ่าน เช่นเดียวกับเถ้าถ่านตามชายฝั่งฟูกูชิมาตอนนี้อาจจะปนเปื้อนกัมมันตภาพรังสี แต่ผมรู้ว่าประเทศนี้สามารถทำได้อีกครั้ง เพราะผู้คนที่อุทิศตนและเสียสละต่างจะจัดการกับมัน และอย่ามาท้าพนันอะไรกับประเทศเรา เพราะศรัทธาจะต้องเป็นฝ่ายชนะ